Gordon Stewart Northcott: Οι δολοφονίες στο κοτέτσι

Ο Gordon Stewart Northcott κακοποίησε σεξουαλικά και
, στη συνέχεια, δολοφόνησε μικρά αγόρια στο πτηνοτροφείο που διατηρούσε στο Wineville των ΗΠΑ. Οι φόνοι έγιναν από το 1926 μέχρι και το 1928, και έμειναν γνωστοί ως οι «Δολοφονίες στο Κοτέτσι»....

Ο Gordon Stewart Northcott γεννήθηκε στον Καναδά το 1908. Γιος του Cyrus George και της Sarah Louise Northcott, μετανάστευσε με την οικογένειά του στις ΗΠΑ, για αναζήτηση καλύτερης τύχης. Ο πατέρας του ήταν ένας ιδιαίτερα διαταραγμένος άνθρωπος, που βίασε το ίδιο του το γιο, όταν ο Gordon ήταν 10 ετών. Τελείωσε τις μέρες του σε άσυλο φρενοβλαβών. Ο αδελφός του, και θείος του Gordon, πέθανε μέσα στη φυλακή του San Quentin, καταδικασμένος ισόβια για φόνο. Η βία και το αίμα ήταν συστατικά της καθημερινής ζωής των Northcott.

H Sarah Louise, κατά τη διάρκεια της δίκης του Gordon, ισχυρίστηκε πως δεν ήταν η πραγματική του μητέρα, αλλά η γιαγιά του. Υποστήριξε πως ο άντρας της Cyrus είχε βιάσει την κόρη τους Winifred και καρπός αυτού του βιασμού ήταν ο Gordon. Στη συνέχεια η Winifred παντρεύτηκε και απόκτησε και άλλα παιδιά, ένα από τα οποία ήταν και ο Sanford Wesley Clark που, όπως θα δούμε, είχε καθοριστικό ρόλο στην υπόθεση.

Ο Cyrus εγκατέλειψε την οικογένειά του και η Sarah Louise έμεινε μόνη με τον Gordon. Ζούσε μιαν έκλυτη ζωή, με πολλούς εραστές και υπάρχουν υποψίες ότι εξέδιδε τον Gordon σε κυρίους που ήταν πρόθυμοι να πληρώσουν. Διατηρούσαν ένα πτηνοτροφείο και εργάζονταν οι δυο τους σ’ αυτό. Όμως τα κοτέτσια δεν ήταν η μόνη τους δραστηριότητα. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών ο Gordon ήταν ήδη βιαστής και δολοφόνος παιδιών. Σε συνεργία με τη μητέρα του, απήγαγε μικρά αγόρια, τα βίαζε, τα εξέδιδε σε πλούσιους παιδόφιλους και, όταν τα βαριόταν, τα σκότωνε με ένα 22άρι τουφέκι. Στη συνέχεια τα τεμάχιζε με το τσεκούρι, διέλυε τη σάρκα με ασβέστη και έθαβε τα οστά κάτω από το λασπώδες έδαφος των κοτετσιών ή τα εξαφάνιζε στην έρημο.

Η φρίκη

Όλα ξεκίνησαν το 1926, όταν ο 18χρονος Gordon Stewart Northcott επισκέφτηκε την αδελφή του Winifred που ζούσε με την οικογένειά της στον Καναδά. Φεύγοντας, ο Gordon δεν παρέλειψε να πάρει μαζί του ένα αναμνηστικό: τον 14χρονο ανηψιό του Sanford Clark. Πριν προλάβει οποιοσδήποτε από την οικογένεια να αντιληφθεί την αρπαγή, ο Gordon είχε ξυλοκοπήσει το παιδί άγρια και το είχε βιάσει. Το μετέφερε στο πτηνοτροφείο και το ανάγκασε να ζει εκεί, με αυτόν και τη μητέρα του.


Το εκβίασε να δηλώσει στην οικογένειά του πως βρισκόταν εκεί με τη θέλησή του και «πως θα περνούσε λίγο καιρό με τη γιαγιά και τον θείο». Ο ίδιος ο Gordon βεβαίωσε την αδελφή του πως ο μικρός θα ήταν μια χαρά, η εξοχή θα τον ωφελούσε και θα του έδινε και ένα χεράκι με το πτηνοτροφείο, εξασφαλίζοντας ένα καλό χαρτζηλίκι. Δυστυχώς, η οικογένεια πείστηκε, αφήνοντας τον άτυχο Sanford στα νύχια του Northcott.

Ήδη η αστυνομία ερευνούσε κάποιες ύποπτες εξαφανίσεις μικρών αγοριών. Τα παιδιά χάνονταν χωρίς ίχνη, για να μην εμφανιστούν ποτέ και πουθενά. Τον Φεβρουάριο του 1928, ανακαλύφθηκε κοντά στη La Puente το αποκεφαλισμένο πτώμα ενός νεαρού Μεξικανού, το οποίο δεν αναγνωρίστηκε ποτέ. Στις 10 Μαρτίου του 1928, εξαφανίζεται ο εννιάχρονος Walter Collins, ενώ πηγαίνει στον κινηματογράφο. Στις 16 Μαΐου του 1928 εξαφανίζονται τα αδέλφια Lewis και Nelson Winslow, ηλικίας δώδεκα και δέκα ετών αντίστοιχα.

Η αρχή του τέλους

Τα αγόρια, θύματα του Northcott, ήταν ήδη νεκρά. Ο Northcott, που κανείς δεν υποψιαζόταν, θα συνέχιζε το «έργο» του στο διηνεκές, αν δεν έκανε ένα μοιραίο λάθος. Το καλοκαίρι του 1928 επισκέφτηκε το γραφείο του τοπικού εισαγγελέα, και κατέθεσε μια διαμαρτυρία για έναν γείτονά του. Ισχυρίστηκε πως «διήγε βίον έκλυτο και άσεμνο, δημιουργούσε συνεχώς φασαρίες και σκανδάλιζε τον 15ετή ανηψιό του που τον βοηθούσε με τα κοτόπουλα και ο οποίος προετοιμαζόταν για παππάς»! Όταν ο ντετέκτιβ που ανέλαβε την υπόθεση επισκέφθηκε το γείτονα για να δει τι ακριβώς συμβαίνει, διαπίστωσε ότι τα πράγματα μπορεί να μην ήταν έτσι όπως φαίνονταν. Ο γείτονας του Northcott κατήγγειλε πως τον είχε δει κατ’ επανάληψη να κακοποιεί και να χτυπάει τον Sanford.

Η καταγγελία αυτή, η τόσο αντίθετη από την εικόνα που παρουσίασε ο Northcott στο γραφείο του εισαγγελέα, έβαλε σε υποψίες τον ντετέκτιβ και αποφάσισε να ερευνήσει περισσότερο σχολαστικά τον Gordon. Πριν προλάβει να ενεργήσει, μια καταγγελία από τον Καναδά ήρθε να ενισχύσει τις υποψίες του. Μια νεαρή γυναίκα, η Jessie Clark, ισχυριζόταν πως ο θείος της είχε αρπάξει με τη βία τον αδελφό της Sanford και τον κρατούσε στο πτηνοτροφείο του στη Wineville, παρά τη θέλησή του.

Ο ντετέκτιβ αποφασίζει μιαν επίσκεψη στο πτηνοτροφείο των Northcott. Δεν θα βρει εκεί παρά μόνο τα κοτόπουλα και έναν έντρομο Sanford Clark. Ο Gordon και η Sarah Louise Northcott έχουν διαφύγει στον Καναδά. Ο Sanford οδηγείται στο αστυνομικό τμήμα, όπου χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια αρχίζει να ξετυλίγει το κουβάρι της φρίκης.

Η απίστευτη κατάθεση του Sanford

Ο Sanford σε μια κατάθεση-ποταμό μιλάει για τα πάντα. Για βιασμούς και δολοφονίες αγοριών, για πτώματα διαμελισμένα και θαμμένα -υποδεικνύει και τους τάφους-, αναγνωρίζει τα θύματα από φωτογραφίες και δίνει τα ονόματά τους. Ισχυρίζεται πως όλους τους φόνους τους διέπραξε ο Gordon, σε κάποιους συμμετείχε και η μητέρα του. Διηγήθηκε πώς ο Gordon άρπαζε τα αγόρια, τα βίαζε και τα σκότωνε πυροβολώντας τα ή χτυπώντας τα με το τσεκούρι. Στη συνέχεια λειώνει τα σώματά τους στον ασβέστη και θάβει τα απομεινάρια στα κοτέτσια ή στην έρημο.

Παραδέχεται πως κι εκείνος έπαιξε κάπoιο ρόλο, εξαναγκασμένος από τον Gordon. Τον βοηθούσε στις απαγωγές, καθώς τα θύματα δεν υποπτεύονταν κάποιον που κυκλοφορούσε μαζί με ένα συνομήλικό τους παιδί. Ο Sanford κατέθεσε πως ο θείος του τον υποχρέωνε να παρακολουθεί και, σε μερικές περιπτώσεις, να συμμετέχει στις δολοφονίες, καθιστώντας τον έτσι κι εκείνον υπεύθυνο, ώστε να είναι σίγουρος πως δεν θα μιλούσε.

Για το ακέφαλο πτώμα του νεαρού Μεξικάνου, είπε πως ήταν ένα αγόρι που εμφανίστηκε στο πτηνοτροφείο ζητώντας δουλειά. Ο Gordon το βίασε και το σκότωσε, το αποκεφάλισε με το τσεκούρι και κράτησε το κεφάλι στο κτήμα, ενώ πέταξε το σώμα του στην έρημο. Μίλησε για τις δολοφονίες του Walter Collins και των αδελφών Winslow. Παραδέχτηκε ότι συμμετείχε στη δολοφονία ενός από αυτούς, εξαναγκασμένος από τον Gordon.

Στις 17 Σεπτέμβρη του 1928 η αστυνομία επιστρέφει στο πτηνοτροφείο και αρχίζει την έρευνα. Σκάβοντας στο ματωμένο έδαφος των κοτετσιών θα ανακαλύψει ανθρώπινα οστά. Από το μέγεθός τους καταλαβαίνει κανείς αμέσως ότι πρόκειται για παιδιά. Σε ένα από τα κοτέτσια θα ανακαλυφθεί ένα μουλιασμένο από αίμα στρώμα και ένα 22άρι τουφέκι με σφαίρες, σαν αυτές που σκότωσαν τον νεαρό Μεξικάνο.

Στο κτήμα θα βρεθούν επίσης ένα τσεκούρι και ένας μπαλτάς, ματωμένα και τα δύο. Ο Sanford θα καταθέσει ότι τα χρησιμοποιούσαν τόσο για να σκοτώνουν κοτόπουλα, όσο και παιδιά. Στο σπίτι θα ανακαλύψουν μια κάρτα βιβλιοθήκης που ανήκε σε έναν από τους αδελφούς Winslow. Επίσης θα βρεθούν ρούχα που οι γονείς θα αναγνωρίσουν αργότερα, καθώς και ένα σημείωμα από τους μικρούς Winslow στους γονείς τους: «Μην ανησυχείτε, είμαστε καλά». Ένα σημείωμα που δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του.

Η σύλληψη και οι δίκες

Ο Gordon Stewart και η Sarah Louise Northcott συνελήφθησαν στον Καναδά και εκδόθηκαν στις ΗΠΑ. Η κοινή γνώμη είχε συγκλονιστεί από την αποκάλυψη της τρομερής υπόθεσης. Ο Gordon παρέμενε απαθής και έδειχνε να απολαμβάνει τις εκδηλώσεις αποδοκιμασίας του κόσμου, καθώς και τη δημοσιότητα που είχε αποκτήσει.

Τον Δεκέμβριο του 1928, τρεις μήνες μετά τη σύλληψή του, οδηγήθηκε στο πτηνοτροφείο για αναπαράσταση. Αρχικά δήλωσε πως εννιά αγόρια είχαν χάσει τη ζωή τους εκεί, αλλά ισχυρίστηκε πως εκείνος είχε δολοφονήσει μόνο τα πέντε από αυτά. Σε γραπτή ομολογία που έδωσε την ίδια μέρα, παραδέχτηκε μόνο έναν φόνο, αυτόν του Μεξικανού. «Σκότωσα τον Alvin Gothea στο κτήμα, στις 2 Φεβρουαρίου του 1928. Δεν επρόκειτο για αυτοάμυνα. Εγώ, ο Gordon Stewart Northcott δηλώνω ένοχος για τη συγκεκριμένη ανθρωποκτονία».

Η μητέρα του Gordon, δήλωσε πως «δεν μπορούσε να κάνει τίποτα» για να ελαφρύνει τη θέση του γιου της. Ομολόγησε πως σκότωσε η ίδια τον Walter Collins με το τσεκούρι, γεγονός που διέψευσε ο Sanford Clark και απέδωσε και αυτή τη δολοφονία στον Northcott. Η Sarah Louise καταδικάστηκε σε ισόβια για συνεργία στους φόνους και για σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση ανηλίκων.

Ο Gordon κατηγορήθηκε για τις δολοφονίες των Gothea, Collins και των δύο Winslow. Η δίκη του άρχισε τον Ιανουάριο του 1929, κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, προκειμένου να προστατευθεί ο κρατούμενος από το εξαγριωμένο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί έξω από το δικαστήριο. Οι γυναίκες είχαν εξαιρεθεί από το σώμα των ενόρκων, λόγω της αγριότητας των εγκλημάτων, τους είχε επιτραπεί, όμως, να παρακολουθήσουν τη δίκη.

Σε όλη τη διάρκεια της δίκης ο Northcott έπαιζε με τους ερευνητές, τους έστελνε από τη μια άκρη της πόλης στην άλλη, σχεδίαζε χάρτες στους οποίους υποτίθεται πως είχε σημειώσει τις ακριβείς τοποθεσίες που είχε θάψει θύματά του, χωρίς ποτέ να βρεθεί το παραμικρό. Απέλυσε τρεις δικηγόρους υπεράσπισης στη σειρά, ανέλαβε μόνος την υπεράσπισή του, μιλούσε χυδαία στον δημόσιο κατήγορο, τον βοηθό εισαγγελέα Earl Redwine. Υπερασπιζόμενος τον εαυτό του, ανεβοκατέβαινε στο εδώλιο, ρωτώντας ερωτήσεις ως δικηγόρος και απαντώντας ως κατηγορούμενος ο ίδιος!

Ο Redwine παρουσίασε τον Northcott ως έναν παθολογικό ψεύτη, σαδιστή και έκφυλο, προκλητικό και βωμολόχο, αλαζόνα ψευτοπαλληκαρά. Ο Northcott με τη συμπεριφορά του μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, δεν έκανε τίποτε άλλο από το να επιβεβαιώσει κάθε λέξη του Redwine.

Έκανε συνεχείς επιθέσεις σε εισαγγελέα και πρόεδρο, κατηγορώντας τους ότι επεδίωκαν την εξόντωσή του, χωρίς να υπάρχει λόγος. Από την άλλη, σε διάφορα σημεία της δίκης, άφησε σαφέστατους υπαινιγμούς ότι τα θύματα ήταν πολύ περισσότερα από τα τέσσερα για τα οποία τον κατηγορούσαν.

Στη δίκη κλήθηκαν να καταθέσουν και οι γονείς του. Η μητέρα του, ήδη καταδικασμένη σε ισόβια στη φυλακή Tehachapi, ισχυρίστηκε πως δεν ήταν γιος της και δεν είχε τίποτα να πει για να τον υπερασπιστεί. Ήταν η πρώτη φορά που ο Gordon άκουσε πως ήταν «προϊόν» αιμομιξίας. Η Sarah Louise κατέθεσε επίσης πως, ως παιδί, ο Gordon είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά από ολόκληρη την οικογένεια! Ο πατέρας του Cyrus, κατέθεσε πως ο Gordon είχε καυχηθεί για πολλά δολοφονημένα αγόρια και παραδέχτηκε πως ο ίδιος είχε δει τα κομματιασμένα τους πτώματα, πριν αυτά καταστραφούν στον ασβέστη και στη φωτιά. Κατέθεσε επιπλέον πως ήταν αυτός που είχε δώσει στον Gordon τον ασβέστη!

Η καταδίκη και η εκτέλεση

Η δίκη του Gordon Stewart Northcott διήρκεσε 27 ημέρες. Οι ένορκοι χρειάστηκαν δύο ώρες για να καταλήξουν σε ομόφωνη απόφαση. Έκριναν τον Northcott ένοχο για όλους τους φόνους σύμφωνα με το κατηγορητήριο, εκτός από αυτόν του Walter Collins, καθώς τίποτα που να παραπέμπει στον μικρό δεν είχε ανακαλυφθεί στο κτήμα και το σπίτι του Northcott. Η ποινή ήταν θάνατος δι’ απαγχονισμού.

Ως ημερομηνία εκτέλεσης ορίστηκε η 2α Οκτωβρίου του 1930. Όταν οι φρουροί πήγαν στο κελί του για να τον πάρουν άρχισε να ουρλιάζει και να τρέμει. Αναγκάστηκαν να του δέσουν τα χέρια. «Θα πονέσω;», τους ρώτησε. Ζήτησε να του δέσουν τα μάτια, ώστε να μην αντικρύσει την αγχόνη. Χρειάστηκε να τον ανεβάσουν σχεδόν σηκωτό τα 13 σκαλοπάτια του ικριώματος, καθώς αντιστεκόταν και ικέτευε τους φρουρούς «να μην τον αναγκάζουν να περπατάει γρήγορα». Δευτερόλεπτα πριν ανοίξει κάτω από τα πόδια του η καταπακτή κραύγασε: «Μια προσευχή – παρακαλώ πείτε μια προσευχή για μένα».



eglima.wordpress.com / -troktikaras-


http://10me3.blogspot.com/2011/02/gordon-stewart-northcott.html